- suvaq
- sıva
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
suvaq — is. Binaların divarlarına, içinə və s. yə çəkilən suvaşqan maddələrin qum və su ilə qatışığından ibarət tikinti məhlulu; mala. Divara suvaq çəkmək. // Binaların tavanında, iç və bayır divarlarında həmin məhlulun bərkimiş təbəqəsi; mala.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mala — is. <fars.> 1. Binanın iç və bayır divarlarına çəkmək üçün əhəng, sement və s. qatışığından ibarət suvaq, palçıq. Mala tutmaq. // Həmin qatışığın, binanın içinə və bayır divarına, bəzən də səqfinə çəkilən bərkimiş qatı; suvaq. Divarın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
suvaqçı — is. Suvaq çəkən fəhlə, suvaq ustası; malaçı, malakeş. <Direktor:> Bizə xarrat, suvaqçı lazımdır. M. Hüs.. Otaqları boşaldın, yoldaşlar! – deyə, üst başı müxtəlif rəngə boyanmış suvaqçılar, malakeşlər, rəngsazlar gəlirdi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
badkeş — I (Gəncə, Qazax, Şuşa, Tərtər) müalicə məqsədi ilə xəstənin kürəklərinə qoyulan banka, stəkan, küpə. – Söyuxdəymənin birimci dərmanı badkeşdi (Gəncə); – Gejə arvad badkeş salmaseydi kürə:mə, işim xarabıdı (Tərtər) II (Şahbuz) həcəmət, xəstədən… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gəj — (Qazax, Şəmkir, Tovuz) 1. əhəng daşı 2. əhəng daşından hazırlanan suvaq məhlulu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gubı — (Meğri) divara vurulan birinci suvaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəmkə — I (İmişli) kətmən. – Mə:n kəmkəm sınıb, düzəltdirəm gərək; – Ay ussa, mə: bi yaxşı kəmkə düzəlt II (Salyan) mala, suvaq çəkmək üçün alət. – Kəmkəni zəmmildən çıxart ver mənə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
simgirrəməg — (Kürdəmir) suvağın üstündən nazik suvaq çəkmək. – Suvağın üstən simgirrə sufayı düşsün … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
singir — I (Şəki) üçüncü suvaq – Çox möhkəm şeydi singir, nə unnan şir, naqqaş başərər, nə heç nə II (Qax) bud əti … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qəfəsə — f. 1) quş saxlamaq üçün nazik millərdən və ya taxta zolaqlardan düzəldilmiş hücrə; heyvan saxlamaq üçün divarları və üstü metal millərdən düzəldilmiş hücrə; 2) tikilinin suvaq çəkilməmiş ağac şəbəkəsi; 3) bədənin sümükləri; skelet; 4) m. çox arıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağmala — is. məh. 1. Divara çəkilən birinci mala (suvaq). 2. Çəltik şumunda sürülən ilk mala … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti